Bu dünya da kader trenine bindik,
Çocukluğumuzda saf, tertemizdik,
Merdivenleri çıkarken sevindik,
Sevda ararken dosta gönül verdik.
Damla damla susuz bahçeye girdik,
Gönüllerde umutsuzluğu sildik,
Gönül kazanında sevda pişirdik,
Muhabbete dost bulunca sevindik.
Seher vakti aşk ateşiyle yandık,
Af şerbetinden doyasıya kandık,
Her zaman her yerde mevlayı andık,
Nefse rağmen büyük zafer kazandık.
Hak yolunda dostluğu vefa bildik,
Ariflerin son durağında indik,
Merhameti geniş, kapıya geldik,
Gerçek tövbeyle hidayete erdik.
Dosta hakkımızı helal eyledik,
Veda ederken şahadet getirdik,
Hayy rızasıyla hayatı bitirdik,
Rabbin izniyle kabirde yeşerdik
Kayıt Tarihi : 23.12.2007 21:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Muzaffer Çetin
TÜM YORUMLAR (1)