Gerçek gülüşler Şiiri - Yasemin Güven

Dalıp gitsem yada bir şarkı dinlesem sen geliyorsun aklıma anlamsız...
Neden bilmiyorum içimi kalbimi kocaman bir acı kaplıyor nefes alamıyorum...
Biliyormusun herkes çok neşelisin kimse senle yaşlanmaz diyor gülüyorum...
Neden biliyormusun içimde kopan fırtıyanı saklamak acımı içime gömmek için...

Hani bir söz vardır çok gülen çok acısı olan insanmış derler benim gibi...
Ben kendimi niye hep mutsuz görüyorum ne yaptılar bana böyle...
Sanki yaşama hevesim ölmüş gibi bıraksalar sonsuza kadar uyumak istiyorum...
Bazen düşünüyorum ben çoçukken daha mutluydum kalbim bu kadar acı içinde değildi...

Ben mi değiştim acılarımdan yoksa insanlar mı değişti menfeat uğruna...
Hatırladığım çoçukken gerçek gülüşlerim vardı dost dediklerim vardı...
Şimdi kimseye inanamıyorum bazen inan diyorum doğrudur diye ama yine yanılgı...
Boşverdim artık herşeyi kendimi acılarımla yaşamaya karar verdim...
Madem değiştiremiyorum yapıştı üzerime başım gözüm üstüne eyvallah...

YASEMİN GÜVEN