Gercek Gülperi Şiiri - Hasan Ilter

Vücudun yüreğe dar geldiğini,
Sen gidince bende gördüm Gülperi,
Aşkın açısının ne olduğunu,
Sen gidince bende bildim Gülperi.

Seyyah olup gezdim dağı taşları,
Akittim gözümden kanlı yaşları,
Seher vakti dertli öten kuşları,
Sen gidince bende duydum Gülperi.

Sen beni terkettin bende vatani,
Affedemem beni böyle yapanı,
Başkaları için aşkı satani,
Ben gidince sende gördüm Gülperi.

Yaktin yüreğimi şaştı feleğim,
Kayboldu geçmişim yıktın belleğim,
Büküldü bak güçsüz düşen bileğim,
Sen gidince güçsüz kaldım Gülperi.

Attin yüreğimi gurbet eline,
Düsürdün adımı elin diline,
Dibi görünmeyen acı gölüne,
Sen gidince sensiz daldım Gülperi.

Unutmaz bu yürek dütşü aşkına,
Canımı verirdim bir bakışına,
Senden sonra gönül döndü şaşkına,
Sen gidince şaşkın oldum Gülperi.

Bir bilsen bu gönül nasıl yanıyor,
Ğöremez izini gözüm kanıyor,
Yeşermez dallarım sensiz soluyor,
Sen gidince kuru dalım Gülperi.

Aslında hiç değmez adın anmaya,
Arkandan yaş tutup boşa yanmaya,
İçerde ki aşkla sensiz olmaya,
Sen gidince sensiz oldum Gülperi.

Gözde yaş kalmadı yandı kör oldu,
Ayrılık açısı cana zor oldu,
Acılara gitti gönül yar oldu,
Sen gidince umut bitti Gülperi