Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
'Hüznün içinde büyüdüm artık.
Hayatı doğurdum! Ölümü düşünürken.
Sanki saflığını tükettim yüreğimin
Üretirken gerçek gibi döküntüleri....' hayatı ölüme rağmen üretmeye devam etmek...aslında hayatın kendine bir sadakattir..İnsan neleri kaybetmiyorki kendinden neleri üretmeye devam ederken...güzel bir tespit yapmışsınız....kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta