Gerçek dostun kim? Şiiri - Selçuk Eskiçubuk

Ey güneş! bakma bana öyle uzaklardan
batıp gitme her akşam, sisli ufuklardan
bugün sana çok ihtiyacım var
ruhuma çöken karanlıkları kopar!

Ey bulutlar! , haydi yürüyün
beni de yanınıza alıp götürün
sizinle gezeyim dünyayı
ne kadar küçülmüş insanlar, buradan gördüm
oradayken gerçeği görmeyen kördüm...

Ey dalgalar! , beni de atın bir ıssız sahile
huzur bulurum belki, köpüklerinizle

Ey rüzgâr! Benim de tarlama gel
harman kalkmazmış, esmeyince yel
al götür günahlarımı, sevapları bana bırak
ne kadar az şey kaldı, geride bak!

Ey yağmur! beni de yıka bıkıp usanmadan
bulsun başka dostlar, içimdeki şeytan
kalbimdeki son siyah nokta kaybolmadan
dua ediyorum çağırmasın beni Yaradan...
İstemiyorum artık kimseyi,
yalnız O, ilgilensin benimle
başka bir dost aramak, bana artık nafile...