Gerçek Dostum Allah'mış Şiiri - Cihat Şahin

GERÇEK DOSTUM ALLAH’MIŞ

Dost, dost diye yıllar yılı dolaştım
Bu uğurda nice menzil yol aştım
Hak dostuyum diyenlere ulaştım
Ne yazık ki cümlesi de boş çıktı

Emek çektim onca sene ayal’e
Neler umup neler koydum hayale
En sonunda yansıyınca huy hale
Ayallerin yürekleri taş çıktı

Oğlum dedim dinlemedi sözümü
Halk içinde kara etti yüzümü
Pek acıttı bu halleri özümü
Onca hayal onca rüya fos çıktı

Pür umutla yönelince kızlara
Yüz göz olup başladılar nazlara
Fetvalarla yönelince hazlara
Bizim umut ye’se dönüp yaş çıktı

Yar belleyip döndük yönü hanıma
Ayda yılda bir uğradı yanıma
Çok kızarsa okur derhal canıma
Bu ilgimden buzlu suyla duş çıktı

Ümit kesip fanilerden nihayet
Merak ettim ne der diye ben ayet
Hüküm netti ve de sarihti gayet
Zira haber umduğumdan hoş çıktı

Gerçek dostu ezber ettim acele
Dedim kalbe gece gündüz hecele
Gam değildir versem ruhu ecele
Çünkü Mevla’m en hakiki dost çıktı.

Cihat ŞAHİN
24.07.2015-İZMİR