Menfaatsiz sever isen koşulsuzca sevilirsin
Hesapsızca dost olursan hesapsız dost edinirsin
Işık tutan kişilere dönüverirsen sırtını
Sönüverir ışıkların karanlıkta boğulursun
Zaman mekanları aşıp doyasıya sevmek gerek
Insan insanlık bekliyor gerçek dostluk kurmak gerek
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta