Dostluk var mı, gerçekten,
Yoksa o da mazide mi kaldı?
Bir zamanlar kutsaldı bu bağ,
Şimdi çıkarlar sardı dört bir yanı.
Gözlerim arar samimiyeti,
Bulduğumsa sahte tebessümler.
El uzatan, menfaati bitince uzaklaşır senden,
Yüreklerde artık dünya sevgisi.
Sözler verilir kolayca,
Tutulmaz, unutulur bir çırpıda.
Dostluk dedikleri eski bir masal,
Şimdi herkes kendi çıkarında.
Nereye gitsem, aynı hikâye,
Bir menfaat peşinde herkes.
Dost sandıklarımı sildim bir bir,
Gerçek dostluk mu? O çoktan kayıp.
Kayıt Tarihi : 18.9.2024 14:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!