Ne çok insan tanımıştım,ne çok kucak açmıştım
Bir dost zengini olmuş amma...
Bildiğim sokaklarda aah! Yine kaybolmuştum
Kaybolduğum bir andı
Karanlığı boyayan bir kızıl alev gördüm
Alevin etrafına toplanmıştı fakirler
Kadın birşeyler söylüyor tutuşuyordu sözcükler
Isınınca herkes
açılıyordu daralan yürekler
Uzattı ellerini avuçlarında kızıl alevden sözcükler
Gel! Dedi Sen de gel! Zenginler de üşürler
İşte o günden sonra bir daha üşümedim.
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İşte o günden sonra bir daha üşümedim.
yüreğinize sağlıkkk
tebrikler
harika çalışma olmuş
selam ve saygılar
TÜM YORUMLAR (2)