Bazen yüreğimizin okunmasını istiyoruz ...
Bunun için derinden konuşuyoruz .
Dağlardan bayırlardan nehirlerden ,
Yürümüş kadar çok yoruluyoruz .
Anlatamıyoruz duymuyorlar
Bilinmedik bir şeyler kalıyor bakışlarımızda..
Kırılgan bir hüzün çöküyor üzerimize .
Öyle bir medeniyettir ki bu
Yoklar varlar arasında yaşanıyor
Şansa nasibe düşüyor önemsenmek ,
Denk gelirse ..
Umutsuzca anlamalarını bekliyoruz .
Dünyada bir tek biz böyleyiz sanki .
Çoğumuzun derdi bu aslında ...
Anlaşılmak şansı ümitsiz vaka !
Öyle geçip gidiyor günler çok kişiler arasında .
Yaşamımızın elektriği kesilmişse ,
Dışarıdan bakıldığında cazip gelecek ,
Eğlenecek bir şeylerimiz kalmamışsa
Beklemeyin " Kimse duymuyor ! "
Kimse görmüyor ..
En yakınımızdan en uzağına kadar
Dünya böyle bir dünya ..
Kayıt Tarihi : 19.1.2020 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
