Gerçek Dost Şiiri - Yaşar Yaramış

Bu devirde mum yakıp arasan
Yine bulamazsın gerçek dostu.
Hele çocuk gibi saf kalırsan
Hiç şüphesiz deldirirsin postu.

Yüzüne gülüp canım diyenler
Sırtını döndüğün an vururlar.
Yıllarca ekmeğini yiyenler
Hep azdıkca azar,kudururlar.

İnsanoğlu hep çiğ süt emmiştir,
Bazen hayvanlaşır,çiğlik yapar.
Kimileri nefsini yenmiştir,
Kötülük bilmez,Allaha tapar.

Her yüzüne güleni dost sanma
Çünkü insan alası içtedir.
Her önüne gelene dert yanma
Sır tutmaz,bir gün seni işletir.

Şairim Yaşar'ım hiç boşuna,
Körler çarşısında ayna satma.
Gitmez bu hiç kimsenin hoşuna,
Sağırlar yurdunda gâzel atma.