Oradaki kerpiç eve bir bak,göreceksin
Eski anıların desteğiyle durmakta.
Bahçe aynı kapı aynı,kiremit aynı,
Bakanı yok,her tarafını ot kaplamakta.
Dikkatli bak,tanıdık biri olabilir,
Konuşmalarına dikkat et,
Hatıralar seni duyabilir.
Sakın dudak bükme,
Beğenmemezlik etme,
Burada yaşandı,o güzel anılar,
Dünyaya geldiğinde; gerçek bu..
Kimilerini bu yamuk duvarlı ev karşılar,
Kimilerini de deniz kıyısında yalılar.
Kayıt Tarihi : 23.3.2007 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Babamın kerpiç evini beyenmeyen en küçük kardeşime kızıp, ona söylediğim sözlerin derlemesidir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!