Ön yargı daima ruhun iç döküntüleridir.
Oysa henüz kendine dokunacağın iç dizelerde
dirilişin var hatırladın mı?
Hiç orada yaprağın,gerçekte varolduğun yaprak dizesi üzerinden öze yazılan dökülür mü?
Şimdi bırak sıcaklığını yaşama bir nefese dönüşsün!
Solmak yok olmak demek değildir unutma!
Gerçekten olmak, yolmakta,yolunmakta devri zamandır.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta