gerçek bir Tiryaki Şiiri - Belgin Erturk

.
.
.
.
gece aralığı bir hafıza kaybı
dokunup ense köküne
beni soracak
tamda unutmuşken tenimin rengini

savura savura
indirecek kambur dizlerinden
kudurmuş adımlarına sessizliğimi

yaşlı ezgilere hapsolmuş sesimle
isime sisime bulanmış alacakaranlıktan
çocukluğuma ait yıllar çarpacak yüzüne
.
.
.

hadi güneşi küçülten boşluk
durma
biriktir gözlerinde
denizlere şapkalar giydiren ay’ı
karanlığın ne de çok

fark etmiyor musun
terleyip soğumuş ömrümle
işte canım birazcık benimlesin
görmüyor musun
yokluğunu biriktirdiğim ellerimle
farz etki yağmurlu havada yürüyorsun
farz etki soğuk izler bıraktığın
o ağaçlı yoldasın
hoşça kal demeden önceki andasın
hiç
bağlama
iççekişlerini
o
anı
unutamazsın
.
.
.

bakışın soğuk bir açlık
ben saçlarımı toplarım sen ellerini saklama!

.
.
.
.