Geceleri beyaz gölgeli hayaletler takip ediyor beni.
Ve uykularıma ucu zehirli oklar fırlatıyorlar.
Göz kapaklarıma gardiyan olan sıska kirpiklerimi,
Her gece amansız bir uyku nöbetine dikiyorlar.
Hayallerimi artçılar sarsıyor, gönlümün derinlerinden.
Ve çöküyor, yıkılmaz sandığım ruhumun temeli.
Enkaz altında sıkışıp kalan ölü hayallerimden,
Yeni hayaller doğurmaktı kalbimin emeli.
Hayat hükümeti sürüyor beni zaman çölüne.
Ciğerlerim yanıyor, cehennemdeki köz gibi.
Kanıyor gözlerim çöldeki serap gölüne.
Tıpkı en güzel şiirden çıkan söz gibi.
Kayıt Tarihi : 23.8.2014 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!