Gerçek Aşkın İzleri

Bir nehir ki çağlar; sakin, derin,
Köpüğü tutkudur, yatağı emin.
Taşları yontar usul usul, sabırla —
Gerçek aşk budur: Ruh aynasında parıltıyla.

Nefs bir fırtına: Göklerin öfkesi,
Bir an şimşek, bir an karanlığın nefesi.
Yakar, tüketir, iz bırakmaz ardında;
Küllerinde kaybolur, gölge bir masalda.

Aşk bir bahçedir — emekle yeşeren,
Her dalında güven, her çiçekte veren.
Tutkuysa bir alev, geçer bir hevesle;
Toprak uyanmaz, kalır sessiz nefeste.

Ruhun uyumu: İki yıldızın dansı,
Gökte birleşir, sonsuzluğun yansı.
Nefs zincirdir, bağlar anlık hecesi;
Aşk özgürlük olur — kalbin sessiz gerçeği.

Sonsuz bir patika: Aşkın izi tozlu,
Yürürsün, yorulmazsın; yol hep umutlu.
Tutku, bir anlık — sisli iz düşümünde;
Gerçek aşk kalır: Rüyanın öz şiirinde.