Keşke! karşılıksız koymasaydım sevgini
İstediğin şekilde en soğuk anlarda bile tutsaydım ellerini.
Keşke! soldurmasaydım verdiğin kırmızı çiçekleri
Ağlatmasaydım fotoğraflardaki gülen gözleri.
Ama ne yaparsın işte! olmadı
Layıkıyla sevemedim.
Layıkıyla değer bilemedim
Gerçek aşkı yaşayamadım.
Belki biraz şans; belki biraz kader
Kim bilir belki de delicesine seven bir kalbe
Reva gördüğüm ihanetin,gözyaşının cezası.
MASUM BİR HAYATIN LANETİ.
Artık ne sayarsan say
Nasıl kabul edersen et.
Sonuçta aşkta son pişmalık fayda etmiyor.
Sevgi trenini bir kere kaçırdın mı
Artık durak mezar oluyor.
Şimdi bir başkası var kollarımda
Ama gerçek sevgi yok ortalıkta.
Anlayacağın kalbim yanlış adreste.
Bedenim gülsüz,ağaçsız bir bahçede.
Benimki zoraki birliktelik.
Dilerim bazı şeyler uğrar değişime
Dilerim kırılmadan,yürek yaralanmadan
Kan akmadan,hiçbir göz ağlamadan
Yarına olur ayrılık.
(Özgün eser:Karabüklü Tutkun Yürek)
Hakan KulKayıt Tarihi : 9.1.2011 12:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!