Gerçek Aşk Şiiri - Wislawa Szymborska

Gerçek aşk. Normalmidir
önemlimidir, pratikmidir?
Ne alır dünya iki insandan
sadece kendilerine ait bir dünyada yaşayan?

Aynı tabana konulmuş iyi sebep olmadan,
milyonlardan gelişigüzel çekilmiş fakat ikna edilmiş
böyle olmuş olması gerektiğine- neyin karşılığında ödül?
Hiçbirşeyin.
Işık olmadık yerden aşağıya iner.
Ne diye bu ikisinin üzerine de başkalarının değil?
Bu uyandırmaz mı nefretini adaletin? Evet.
Bu bozmaz mı bizim özenle dikilmiş prensiplerimizi,
ve atmaz mı ahlakı bir kenara zirveden? İkisini de gözönünde tutarak, evet.

Bakınız mutlu çifte.
En azından saklayamazlarmıydı onu,
yapamazlarmıydı azıcık bir bunalım taklidi arkadaşlarının hatırı için?
Dinleyin gülüşlerini- bir hakarettir.
Kulandıkları lisan- yanıltıcı açıklıkta.
Ve küçük kutlamaları, törenleri,
ayrıntılı karşılıklı alışılagelmiş şeyleri –
hiç şüphesiz bir komplodur insan ırkının arkasından!

Çok güçtür hâtta tahmin etmek her şeyin ne kadar ileri gidebileceğini
İnsanlar peşinden gitselerdi eğer onların verdiği örneğin.
Din ve şiir neyi hesaba katabilirdi?
Neler hatırlanacaktı, nelerden vazgeçilecekti?
Kim isteyecekti kalmak içinde sınırların?

Gerçek aşk. Gereklimidir gerçekten?
İnce davranış ve sağ duyu bize onun üstünden sessizce geçmemizi söyler,
Hayatın en yüksek çemberlerinde bir skandal gibi.
Kusursuz iyi çocuklar doğar onun yardımı olmaksızın.
Nüfuslandıramazdı gezegeni bir milyon senede,
o kadar güçbelâ gelir ki.

Bırakın gerçek aşkı asla bulmayan insanlar
deyip dursunlar öyle bir şey yoktur.

İnançları daha kolaylaştıracaktır yaşamayı ve ölmeyi onlar için.