her kahve yaptığımda
gider dalar boşluğa gözlerim
iyisiyle kötüsüyle
ışık hızında geçer
yaşadığım yaşayamadığım anlar
kahve biter taşar rüya
yürür yaşam
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Yaşamın tek gerçeği belki de ölümdür.Zira bakıyorum da, her şey yalan...Yüreğinize sağlık dost...
Yaşarken kesin olan bir başka şeyde 'yaşananlardır'...
Yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta