Gerçeğin Özü Şiiri - Mahmut Topbaşlı

—Gönül insanı Fethi GEMUHLUOĞLU’na rahmet dualarıyla…

Sonsuzluğa vurgun sevdalar vardı,
Hakikat doğuran rüyalar vardı.

Susması nasihat, duruşu fikir,
Edeple yoğrulmuş simalar vardı.

Gönlünde demlenir köklü sevdası,
Maziden atiye deryalar vardı.

Gecenin koynuna yağmur düşerken,
Dillerde meneviş dualar vardı.

Soylu çehrelerden süzülen cemre,
Tutuşan ahenkli hülyalar vardı.

Ufku aydınlatan davet sesinde,
Gökkuşağı renkli boyalar vardı.

Berrak pınarlara kucak açarken
Kevser’den damlayan mayalar vardı.

Ararken kendimi kendi aynamda,
Çöktüğüm ka’dede dünyalar vardı.

Günbeyli’nin rüyasında gördüğü,
Gerçeğin özünde illâlar vardı.