Gerçeğin Kıyısında ve Hayalin Ötesinde

Sen !
Gerçek diye kendimizi kandırdığımız algının dışındaki dünyaydın,
Sevda sandığımızsa cevapsız sorular dehliziydi,
Bağ bozumu bir hazan gibi lal,
Bir o kadar da sırtımızda maziden kalan vebal,
Bulduğumda seni farklıydı zaman sadece,
Yanlış adreslerde,
Ve saçma bir alemdeydik...

***

İsimsiz mektuplar yazıyor,
Şişelerin içine koyup salıveriyorduk ummanlara,
Nereye gideceğini ve kimin eline geçeceğine aldırmadan,
Kalabalıkların yuttuğu yalnızlığımız,
Ve bir o kadar aşka susamış,
Alabildiğine pervasız,
Kumral bir şaşkınlık içerisindeydi tüm umutlar,

***

Ben ki gönül deryasının sahilindeki kum tanelerinin birindeyim,
Rüzgarın getirdiği dalgalarla ıslanıyorken umarsız,
Uğuldayan ve gün geçtikçe benliğimi saran sorular çoğalıyor zihnimde,
Sesin uzak diyarlardan bir nehrin çağlayışı gibi yankılanıyor kulaklarımda...

***

Hüznün depremlere sevk ediyor ruhumu 9 şiddetinde,
Virane oluyor yürek ülkesinde sevda kaleleri,
Ne olur eziyet etmesen seni bu denli sevene,
Ve mahrum etmesen kendini lal etmesen mutluluğu,
Sensiz bir yalandan ibaretken bu dünya,
Yalnız senin gerçekliğinde buluyorum kendimi...

***

Anlatım bozukluğuyum aşkınla imlası dağılan,
Kötü bir şairim gözyaşlarında boğulan,
Herkeste seni,
Her şeyde seni ararken yüreğim,
Suskun bir çocuğun sakladığı kusurun mahcubiyetinde dahi bulurken seni,
Bakışların bakışlarıma değse aşk oluyor artık,
Aşkınsa soyu tükendi anlık...

***

Bekliyorum seni dünyadan çok uzaklarda,
Yalnız sen ve benden ibaret ütopyada,
Gerçeğin kıyısında ve hayalin ötesinde,
Kirpiklerime konan çiy damlası gibisin,
Düşecek korkusuyla uğraşırken göz kapaklarımdan,
Yeniliyor uykuya yorgun düşen gözlerim,
Ne mümkün kaçmak aşkından,
Rüyamda yine sen...

***

Ruhumun maralı aşkının dehlizine düştüm,
Düşerken bir umudu tutup var ettim,
Kırıldı kalın kabuğu kalbinin,
Gülümsedi sevdan,
Eriyorum ruhunda kayboluyor zaman,
Kalıba dökülüyor benliğim yok oluyorum,
Zamandan mekandan çıkıp sen oluyorum.