Gerçeğin İçinde Kaybolduğun Gün...

Gerçeğin içinde kaybolduğun gün,
Hiç düşünme, dön geriye
Git bu kez olmayana.
Canın o denli yandıysa, tek şey kalıyor yapacak
Gerçeğin kendini unutmak, onu yok saymak

Tut yüzünü,al bir elini diğerine
Ve dokun dudaklarına kendi parmaklarınla
Susmalısın unutma.
Gözlerini kapat mecbur değilsin görmeye
Ve hüznü kirpiklerine doldurmaya.
Sıkışmasın kalbin,göğsünden kaldır at gerçeği
Ezilmesin duyguların

Gerçeğin içinde boğulacaksan eğer,dön geriye
Seçtiğin yol üzecekse sonunda,tut bacaklarını
Gitme,dönüşü ağır olacak yollara
Başka sokaklarda var unutma.
Sen,seninsin verme müsade
Anahtarınla bile kapını açmayı bilemeyene

Git,yalan ya da geçici bir hayal sunsa da git
Gerçekten çok uzağa.
Şimdi tanıyorsun gönlündeki gölgeyi
Lakin olacakların olmasına izin verirsen eğer
Bir yabancı olacak,kendi içine kendi gölgen
Gerekirse vedalaş,gerçeğin bizzat kendisiyle
Bil yine de tercih ettiğinin yalan olduğunu

Yok olmaktansa ve hüznün çeşmesinde
Yıkanmaktansa bir ömür
Dön geriye,olmayanın sisli rüyasında
Otur şadırvanında,ne olursa olsun
Gerçek, yargıcın olmasın
Vereceği karar yıllarca canını yakar bilesin

Sahte cennetinde,varsın sonu olmasın
Sunulan hayallerin
Zaten sende kalıcı yolcusu değilsin
Dünya otelinin.
Kan yine de geçici görüntülere,
Yaşa dünya'yı
Gideceğin yol
Tek yön olduğu güne değin...