gülüşümün rengi neden değişti bu kadar
-neredeler şimdi her gülüşe salkım çiçekler açan sevinçlerim-
çığlık oluyorum ne kadar gülsem..
adımı unutan çocuklar
onlar diyorum
nerede büyüyüp
hayatım öylesine zordu ki, kendime yepyeni bir hayat bulmaya karar vermiştim. olabilecek binlerce mümkünüm arasında bana en yakışanı bulmaktı niyetim... yeryüzüne girdim, arasına daldım canlılığın, insanın, taşın, suyun... en kolay hayat hangisiydi... bulacaktım, kararlıydım...
kuşları gördüm sordum; hayatını yaşamama izin verir misin?
kuş dedi ki: hergün düşme korkusuyla yaşayacaksan.. al senin olsun, yaşa..
balıklara sordum
umuda muhalif bir sessizliktir
sözcüklerden acıyan yanlarımız...
bir de yaralarımız vardır
kimi sözden
kimi yardan yadigar...
...
bazen nedensiz akar bir söz
bize karışır zamanla
bize benzerler
ve zaman çoğunda geçmişimizden getirir
geçtiğimiz yollardan
anlamını yitirdi sandıklarımızı
bir düş kadar
bir düşü öpecek kadar
-çok ve az
uzun ve kısa-
yaşadım
düş bitti
için yansın ey acı
kanasın bağrın senin de
kanattığın aşklar gibi
sarhoş sözcükler yazıyorum
kime gideceğini bilmeyen
minvalsiz cümleler
dolanıyor damağımda
koca boşlukta durmadan
darmadağın
nereye gider sonbahar
düşürdükten sonra dalından yaprağını
ve nereye gider gülüşlerimiz
biz güldükten sonra...
bir terkediştir zaman
kendimizden göçüşümüzün tarihidir yaşadığımız tüm çağların öyküsü
hangi şarkıları sever UMUT?
hobileri nelerdir bir tomurcuğun?
neden şımarıktır baharlar, bu kadar hüzünlüyken sonbahar?
boşver anlamayı
yaşamanın zamanı...
gülsem yaralarımı göreceksiniz
gülsem trajedinin tarihi yazılacak yeniden
mitolojiler dirilecek gülüşlerimde
terkedecek beni kalbim
bi gülsem
...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!