Gerçeğe Ramak Var Şiiri - Ebubekir Dilsiz

Ufukta beyaz gemiler süzülür,
Hayaller doru at, koşturur zaman.
İnsan sebepsiz ansızın üzülür,
Damla damla birikirmiş hazan.

Üzülmek miras, kadim bir arayış
Sözden eski, belki insandan bile...
Bir anda tutulduğum kavrayış,
Hakikate ileten kutsal çile.

Aynanın ötesi karanlık kalmış,
Gerçek ışıktan hızlıdır diyorlar.
Akıl gözümüzden ferini almış,
Gerçek, insanda saklıdır diyorlar.

Durduğumuz yer sallanır köşebaşı,
Duvar kokusu siniyor insana.
Bir hapishane, parmaklık gözyaşı,
Hüküm giyme vakti geçmiş olana.

Ulaştım, biliyorum gerçek yakın.
Tüm bu kederin anlamı olmalı.
Yalnız ağlayanlar, meydana çıkın!
Bütün meydanlar gerçekle dolmalı.