İnsanoğlu
Günbegün yüceliyor.
Tarihi devirleri heceliyor;
Füzelerde, peyklerde geceliyor.
İnsanoğlu
Üçsuz bucaksız,
Sapsız saçaksız
Göğe, boşluğa, kâinata
Ve daha yüce uygarlığa
Topsuz, tüfeksiz,
Eli bıçaksız gitmekte.
Niçin? ..
Gerçeği aramak,
Sükûn bulmak için.
Heyhat! ..
Gerçek hayal, sükûn yok
Ne yeryüzünde, ne de gökyüzünde.
Sâkin görünen yıldiz
Alev dolu, volkan dolu, lâv dolu.
Yâr dolu sağı solu.
Kaynıyor kaynaşıyor,
Oynuyor oynaşıyor
Onun da içi, dışı, nefesi.
Çünkü onda da var
Kâinata hükmetme hevesi.
(Demirci/Manisa - 1961)
Ahmet KasapoğluKayıt Tarihi : 15.4.2004 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!