Ğeps Zeepşen Şiiri - Yusuf Kartoz

İnsanlık uyğarlaşmaya bitki yetiştirmeyle başlar,
Yabani bitkileri,seçilip,türetilip,üretilip çoğaltdılar,
Tüketen olmaktan çıkışla,üreticilikle şehirleşdiler,
Organize olup devletleri kurmalarıyla tarih yazdılar.

Sürekli tecrübe bilgi birikimiyle,çiftçi olup çıkdılar,
Besin olmasada kokusu.rengi çekiciyse dikildiler,
Çiçek adıyla biliyoruz,evde bahçede yer buldular,
Verimli olanlarda çoğu kez tek mevsimlik olanlar,
Bahar başı dik tohum,ısınan havayla boy versinler,
Kuruyana dek devamlı renk renk çiçekler açarlar.

Keşenin babasını tanımasak bile evbahçevadılar,
Balkonda renk renk çiçekler diker,özenle bakarlar,
Keyifli uğraşı sularken,ilaçlarken,geçenler görürler,
Tutkunun isbatı gibi içtenlikle kızına bu adı vermişler,
Keğağ adı minik hanıma yerinde çok da yakışmışlar.

Geçen yılların sonrasında sanal alemde raslandılar,
Fani oluş sebebli çiçeklerini yetim bırakıp gitmişler,
Sanal bellekde tarihleri sınadım,hepsi atmasyonlar,,
Rahmetli çok yaşamış diye kitaba uydurup geçmişler,
Gariplerine on yaş ekleyipte yeniden keşfetmişler,
Ah! çok yaşayın komik afacan sevgili hokkabazlar.