hangi tükenmiş kuş semaha kalkar
yarınlar sırı dökük bir ayna iken
“sözsüzdür tüm iyi şeyler”*
ve fakat
imkânsıza el açar
yolu tersinden giden
yalın bir sessizliğe bürünmek
insana dair başkaldırı
yahut
Oblomov’cu teslimiyet
uçuklamaz mı kenetlenmiş dudak
tarifsiz bu hesaplaşmada
yangın büyürken
bir bölük insan susmakta orada
tabanları ateşten ürken
tekil kendine küs
çoğul
bilince tövbeli
edilgen
kirli bir ağ atıyor Genovese
sonrası acılı bir gül türküsü işte!
(*) e.e.cummings
(15 Şubat 2010)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 15.2.2010 10:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok akıcı ve anlamlı güzel bir şiirdi saygılar usta kaleminize duyarlı yüreğiniz hep çağlaya inşallah
saygılar
Kanatan bir dikenin rengidir kırmızı güle vuran!
Ve bunu fark etmek acı veriyor insana. O güle nasıl acılı bir türkü yakmayalım şimdi?
Sevgi ve teşekkürlerimle:))
Belki de İlyas Salman'ın anlattığı hikayeyi anımsatmalıyız yeniden:
Meydanda herkes ' iyiyim ' diye bağırıken sadece birinin ' hasatayım ' demesinin işitilmemiş olması, o gürültüde kaybolup gitmesi..
Burda ise durum farklı, sorunu biliyoruz ama teker teker dillendiriyoruz ama ses birlikteliği yok. Takım oyunu oynayamıyoruz.. Bir orkestranın bireyleri şefsiz ve notasız bırakılmış gibi..
Neyse, işte bundan sonra başlıyor 'acılı gül türküsü'
Ah ile vah'ın başladığı yerdir birlik olamamak, tek ağızdan söylenmek..
Saygılar..
.iletişim yok değil. tam tersine, o kadar çok iletişim var ki. yaratıcılık yok. mevcut olana direniş yok.' demiş deleuze...
herkes biçok şeyi biliyor..birlik olamıyor...sendrom gerçekten burada sanırım..
iletişimsiz iletişim....
Teşekkür ve selamlarımla...
TÜM YORUMLAR (6)