Öz-gür-lük ve Tut-sak-lık,
İçimizdeki Genleşmenin Nirengi Noktası
Demir parmaklıklar değildir artık bizi sınırlayan,
Beynin katmanları ile evrenin hudutsuzlukları arasında…
Bir el tutar bizi, omzumuza dokunamasa da çakılır kalırız,
Belki bir gün, belki bir yıl, belki onyıllarca…
Bir pranga vurulur sözde, kolumuza veya bacağımıza,
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta