Geniş Çaplı Düşünmek Şiiri - Tuba Gürdere

İnsanları birarada tutan fikirleri ancak birarada kalabilmesini sağlayan ise duygu iletişimidir daima.
İnsanlar ne kadar bir fikirde hem fikir olsada bir o kadar aynı duygu ve ifade de bir bütün değilse
birarada olmanın somut bir görünümü olur ancak.
Buyuzden insan düşüncesinde derinden hisseder birarada olabilmenin gerçek ifadesini.
İletişimin en gerçekliği kalben duymakla başlar. Duyumsanmaya dair bir duygu oluşturup sükut edebilmektir.
Anlam konuşmaktan ve anlaşmaktan da öte bir ifadede anlamlaşabilmektir.
Çünkü konuştuğumuz sadece duyulur bir görselliktir.
Oysa anlam olabilmek, insan kalbinin manasında gizli bir duyuştur.
Orada sizi duyabilen yalnızca sizi manen duyumsayabilen ve anlayabilendir artık.
Hakiki bir yol alış, anda durup kainatı kalbi bir şuurla izlemekten geçer.
İşte o zaman derin bir fikriyat seyrinde kalbiyle bağlantısı olan herşeyin izlemindedir insan.
O süreçte ne düşündüğünüz değil, düşündüğünüz şeyin, size ne düşündürdüğü önemlidir.
Fikir ayrışması önce insanın kendi içinde başlar.
Dolayısıyla kendi içinde bir bütünsellige ulaşamayan her fikir, dış bir fikre kendini tamamlamak veya tanımlamak ister.
O noktada önemli olan fikirler değil, hakikatin bir olgusunda kendi yaşam kimliğinizde bir fikri veya iç bir olguyu şiar edebilmektir aslolan.
Bazen de yaşamın kimliğini kendi özünüzde fikredebilmektir geniş çaplı düşünmek.
İste o zaman bütünsel bir kimliğe veya düşünceye sahip olursunuz.
İnsanlar arasında samimi olan fikir çatışmaları gerçekte birarada olmayan fikir
yandaşlığından daha makbuldür diyebiliriz.
Çünkü gerçekte birarada olmayan insanların fikir birliği bir amaç içindir
ancak samimi olan herşeyin ise mutlak bir değeri vardır daima.
İşte o zaman fikir bir fikre değer belki siz hiç düşünmeden.
Bir bütün olarak baktığınızda bazen kendiniz dahi uzak düşersiniz kendinize.
Çünkü gerçekte bizi bize yakın eden şey, hakiki bir düşünce yaklaşımıdır sadece.
İşte o zaman bir düşüncede olmak, gerçekte yakın olmanın da en güzel ve en samimi halidir.
O zaman hayata kayıtsız ve fikriyatsız da değildir insan.
Bilincindedir herseyin ve insan olmanın da asil ve asli halindedir muhakkak.
Buyuzden insan daima düşüncelerinin ve birikimlerinin yansımasıdır hayata.
Dostluk ,vefa ve gönül alan her insan her iki dünyada da kendini kazanır.
İşte o zaman fikirlerde tanıyabilirsiniz herşeyin özünü.
Hayatta herşeyin kendine göre bir ifadesi vardır.
İşte o zaman tüm ifadelerden, düşüncenizin derinliğinde hissedersiniz kendinizi.
Zaten artık o içte olabilmek;
yaşamın da bütün içselliğini, hilkatini ve hakikatini olduğu gibi hissedebilmektir.