Onlar yüzlerini güleç tuttular
Kader yolunun baldırı çıplakları
Uğruna aşkın, geçmişte ne varsa
Bütün bedbahtlıkları unuttular
Ezberini bozdular şeytanın.,
Kıvrandılar soluğunda şeb-, yeldanın
Gözü kara sevdalarla, hep ön saflarda
Ölümüne at sürenler, şimdi hiç değilse
Toprağın bağrında mutlular..,
Bulutların üzerinde gezsede tahayyüller
Sadakatte, onlar general rütbeliler
Yollarını gözleyen sevgililer
Ellerinde karanfiller, güller
Aydınlanırken, kara günler
Dudaklar kıvrılır acıyla
Boynu bükük temenniler
Kabirlerin kulağına fısıldar
Sanmayın; .....................,
“Sevenleriniz sizi unuttular! ”
? ...
Hataya düşmediler.,
Haşa, burunlarını sürtmediler
Doğruldular kırıldıkça, belki bin defa
Evleri, yürek köşelerindeki iklimdi
Ahtımı bozmadım., Ey asude vefa!
Namusuna göz koyan namussuz(!) kimdi?
Selimiye’de., Bir şehit cenazesinde ikindi
Saf tutmaya gökten, binlerce melek indi
İçin için ağlardı enam, acayipliğine
Yada düştüğünde yalınayaklar
Okunan hatimlerle Fatiha!
Sizin içindi...
12.03.2007
Mehmet Sani ÖzelKayıt Tarihi : 12.3.2007 22:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Not: İstiklal Şairimiz Mehmet Akif Ersoy ve Aziz Çanakkale Şehitlerizle birlikte Vatan için can veren Tüm Şehitlerimize ithafen., “Ruhunuz şâd olsun..,” diyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!