Genelgeçer Şiiri - Nedim Demirbaş

herkes yaşarken günü
ben taştan bir rahibeyle seviştim
mabedlere giden yollar boyunca
çocuk gözlerinde
unutulmuş gözyaşları gibi
kalçalarda saklandım
gençkız albenisindeki
göğüsler gibi
ulaşmaya miad kalmış
özlemlerde
ya yoksa kavunun içi
ya zenginlikse
yarılan karpuzdaki
mucizevi iştah

hangi tepeye sürüklenirse ordu
yenilgi taylarının yelelerindeki
acı burukluk
ey tanrı
gizem saçılmış mermeri
cennette bir kuleye dönüştüren
çaba
kayarak şehvetin koridorlarında
gönüllü alevler içen güruh
devralmam artık
mum islerini
göğsü paralayan
karşılıksız elemlerden

benimde nedensiz gözyaşı
harmanım var
tapelerde kalan güneşle
geçen çocukluğum
bir atkı günlerin slueti için
sahiplenilmiş dargınlıklar
ikindi vakitlerinde

su için
kızgın maşadan
serpilmiş hafıza kırıntıları
bir gölde kuğular
ne kadar unutturursa
cehennemi