Gene Sen Şiiri - Gaffar Ulutaş

Gecenin koyu karanlığında
Sessizce aktı gözyaşlarım.
Gün usulca doğduğunda
Senin düşlerinle uyandım.
Gözlerimi her açtığımda
Sensizlikle kavruldu, her anım.
Senden uzak hayatımda
Sen dolu hep bakışlarım.
Geçit vermez yollarda
Sana kavuşmaktı muradım.
Seninse en kısa anlarında da
Garipti benim adım.

Gün bitip solduğunda
Sensiz geceden korkarım.
Gitme kal, rüyalarımda
Seni yine ben sayıklarım.
Sabahlara çıkamasam da
Geçer mi bir gün acım?