Gene Sen Şiiri - Kadir Başboğa

Kadir Başboğa
29

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Gene Sen

GENE SEN
Bir gün günlerden bensizlik bir gün günlerden sensizlik.....
Günler hep Gelip geçiyor,dakikalar saatler birbirini kovalıyorda Asıl gün batımları ile gün doğumları gelmiyor.....
Öyle Mahyasız öyle Seda'sız gökyüzü oluyor......
Güneş doğuyor ama benim Gün doğumum ya da günbatımım gelmiyor......
Yazıyorum çiziyorum ama kalem,işte burada demiyor yazdırıyor,çizdirıyor,söyletiyor amma işte burada demiyor......
Bekliyorum düşünüyorum olurda gelir kimsesizliğimin kapısını çalar diyorum.......
Ama dediğim gibi gelmiyor gelmediği gibi ne üzerimi kapatan yakıcı güneşten koruyan bulut oluyor,Ne de içimi ısıtan güneşe ayna oluyor.......
Rüzgâra soruyorum rüzgârda susuyor hani nerede,Bana bu akşam tam gün batımına yakın onun kokusunu getirecektin diyorum ona da susuyor......
Kısacası Ayaz dem vuruyor Sahra çöllerinde. kısacası eşkiya kol geziyor özgürlükler ülkesinde.......
Ve ben her şeye rağmen yürüyorum yolumdaki cam tanelerine yahut dikenlere rağmen....
Eee rüzgâr bir gün sustu diye hep konuşmayacak değil ya,bir gün kol gezdi diye eşkiya, özgürlükler ülkesinde her gün gezecek değil ya....
Yada bir gün , ayaz dem vurdu diye sahra çölleri buz kesecek değil ya..........

Kadir Başboğa
Kayıt Tarihi : 15.12.2018 16:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Kadir Başboğa