Gene Mi Ayrılık Kader Şiiri - Tahsin ...

GENE Mİ AYRILIK KADER

Karanlıklar içindey’ken yüreğim.
Güneş gibi doğdun gitmez sanmıştım.
Aşka susamışken şu garip gönlüm.
Bir yudum su verdin ona kanmıştım.

Bir göründün bir yok oldun’ki Serap.
Bilirsin ya sensiz bu halim harap.
Sensiz geçen her an bana ızdırap.
Beni anlamıştın diye sanmıştım.

Arılar çicekten ayrı kalırmı.?
Bülbül gülden uzak kalıp dururumu.?
Süt çocuğu Ana’dan ayrılır mı.?
Bunları bilirsin diye sanmıştım.

Bir düşün ki susuz asla yaşanmaz.!
Nefes! iz havasız asla kalınmaz.
Şu yürek çarpmaz’sa asla yaşamaz.
Ben seni yaşatan bir Can sanmıştım.

Hani hep burdaydım! O sol yanında.
Hani yer etmiştim senin kanında.
Hani adım düşmez’di dudağından.
Hani beni sende gibi sanmıştın.

Meğer sözde kalır söylediklerin.
Ben’se geleceksin diye beklerim.
Gene suya düştü tüm ümitlerim.
Hayalinden bir an gitmem sanmıştım.