istanbul
martı çığlıklarına aşık olduğum
bir okadar yüreğimi verdiğim
aşk duyduğum şehirdin
cami siluetlerinin üstünden karakalem geçtiğim
sen benim canımı acıtan kanımı kurutan
aşk şehrim
bana ihanetin
aldıramadığım dayanamadığım
o gökdelenlerin arasında bisiklete bindiğim
bahçelerinde Levent'in gitar dinlediğim
ağaçlı yollarında kaybettiğim
sevgilim
Aşiyan sırtlarındaki çimenlerin nemini özlediğim
sevgilim neredesin kimbilir
bir taka sesindeki pembe gözlüklü kızdım
ağlama işte su bu derdin
bu deniz suyu içinde gümüş istavritlerin
dansettiği günlerin suyumu şimdi neredesin
inanılmaz yok oluşun acısı yüregimde
salacak sahilinde seninle
başbaşa kalmışlığımın
kızkulesindeki prenses olmuşluğumun
güneş doğarken balta limanında
aşık olmuşluğumun ve seni terketmişliğimin
soyunup bebekte uluorta yüzmüşlüğümün
İstanbulu nerde
her gelişimde alyans apartmanlarının
bisküvi kokusunu özlemişliğim nerede
sevgilim seni terkettim
bunun acısı var içimde
ve bütün şiirlerimde
keşke.....
17.02.2004
hatıralar İstanbul'luydu
Kayıt Tarihi : 17.2.2004 13:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Her gece gözlerinden öperim seni...
Kimseler görmez...
Sair diline düsünce, iki gözünden öpmek gerek...
Sevgili nevin, çogalttiniz Istanbul özlemini...
Varolun...Nezahat Türkmenoglu
sevgilerimle arkadaşım
TÜM YORUMLAR (9)