Gene gel çocukluğum Şiiri - Mevlüt Şener

Küçük bir köyün kendi dar ve ruhu geniş sokaklarında
Yeşeren büyük bir oyun zihnimde ve ateşi şakaklarımda

Bağır çağır koşarken elimde dünden kalma değneğim
Kanadımda rüzgâr uçuşan sanki bir kelebeğim

Kelebeğin renginden ödünç aldığım anılarda
Babadan kalma türküler vardı, bindiğim kağnılarda

Kağnıların sesinden beste yaptığım derelerde
Eğilip su içtiğim pınarlar hani nerelerde

Pınarların başında seyre daldığım kuşların
Veda seslerini dinleyerek susadığım yokuşların

Kuytularında sakladığım gün sarısı tomurcukluğum
Kapanan gözlerime aldırma gene gel çocukluğum…