GENE DÖNEMEDİM MALATYA SANA
Şu gurbet elleri mesken edindim
Yordu şu gönlümü hasretin senin
Sana gelmek için ben çok didindim
Gene dönemedim Malatya'm sana
Gurbet artık benim yoldaşım olmuş
Seni andıkça hep gözlerim dolmuş
Dağlarda çiçekler sararmış solmuş
Gene dönemedim Malatya'm sana
Aklıma geldikçe yüreğim yanar
Mahzun yüreçiğim her zaman anar
Köyün ortasında bir koca çınar
Gene dönemedim Malatya'm sana
Ağlarım gurbette seni anarak
Temmuz sıcağında içim donarak
Gurbet ekmeğini aşa banarak
Gene dönemedim Malatya'm sana
Işıkoğlu napsın bahtı karalı
Gurbet ellerinde gönlü yaralı
İçimde dertlerim sıra sıralı
Gene dönemedim Malatya'm sana
Not : Bu şiir Nizam Dalokay tarafından bestelenmiştir.
Kayıt Tarihi : 10.12.2020 17:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Özçelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/10/gene-donemedim-malatya-m-sana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!