Madam Eleni’nin pansiyonundayım.
Küçücük odamda,
Bir demir karyolam,
Bir de başucumda eski bir konsol var.
Yerler ahşap,
Gıcırdıyor, seni düşünüp voltalarken.
Ruhsuz ve kirli duvarlar,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta