en derin
en maviyken gökyüzü
ılık esintiyken saçlarımda ellerin
bulutların üstündeyken
kartalların çıkamadığı
hiçbir şey düşünmezken….
yanında seni
uzakta seni
bir bulut oluveriyorsun
kara
yaz ortasında sanki
bir afat bir tufan
bir fırtına
yıldırımlar düşürüp gözlerinden
bir yağmur
bir dolu düşüveriyorsun üstüme
ben şaşkın
ben sırılsıklam
ben darmadağın
gene de severdim seni
yaşasam….
Kayıt Tarihi : 16.11.2025 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!