Bir şeyi yarım yamalak yapmak bir acı verir insana.
Hayatda hiç bir şeyi tamıtamına yapamıyoruz.
Hayat acı veriyor insana.
Her gün,
Uykudan uyanıp işimize, okulumuza gidiyoruz.
Her gün,
İşyerinde biraz dah asıkılıp, birkaç 1 daha alıyoruz okulda.
En basitleri bile doğru düzgün yapamıyorken,
Neyi tam yapmış sayılırız ki bu hayatta...
Hayat olduğu gibi bütün sürerliliğinde akıp giderken, soruyoruz kendimize; “neden varız? ”. Annelerimiz, babalarımız yıllar önce seviştiği için mi? Soruyorum size Lucas gibi; ya iki dakika önce sevişselerdi? .. Gene aynı insan mı olurduk? Bu sorunun cevabını bilmiyorum, hiç kimsenin bilmediği gibi...
24.05.2009
Pazar
Kayıt Tarihi : 28.5.2009 21:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!