Gençtim İşte - Garib Çoban

Gençtim İşte - Garib Çoban

İnsan kendine nerden b/akıyor.
Sevilmek isteyen, diğerinin özgürlüğünü istemelidir.
Çünkü ondan aşk doğar.
Eğer teslim edersem, o bir nesne olur.
Ve ben bir nesneden sevgi alamam.
Hayat önünüze bir sınav koyduğunda, onu atlatmaya veya ondan kaçmaya çalışmayın, faydasız olur.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Çünkü karşılıksız sevgi sonsuzluğu ifade eder.
Yüzleş ve gözyaşlarınla ve gülüşünle, acınla ve kederinle ayağa kalk ama pes etme.
Kendinizi yeniden inşa etmek için ihtiyaç duyacağınız zamanı ayırın.
Duygularınızın buhar olup uçup gitmesine izin verin ki sizi bunaltmasınlar.
Ve unutmayın, günden güne, adım adım kendinize inanın.
Sizi kabul olmuş bir duayla bekleyen engin gönüllülerin oraya varacaksınız.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Her zaman mahkumdur, bir ağaç meyve vermeye.
Ve başlangıcı olacaktır kadri bilinmeyen müjdelere.
Kendine ters düşün insanlığın çağında.
Anlattığınız her şey, hayattaki her fırtına, mükkemmel siz doğabilsin diye meydana gelir.
Daha sonraları ilk şiirin başlangıcı gibi kavrayabilmekti sevgiyi.
İnsan ve toprak arasındasın gönül.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Ve her şey sakindir şems vakti.
Ta ki b/akışları gözlerimle buluşana kadar.
Ve o zamandan beri, bir gün sakinliğimi çalan o bakışı arayan her şey bir sevgiden aşka dönüştü.
Yani akıl ile sevginin arasındaki sürekli ve ısrarlı çatışmalar olsada.
Dengesini insanın değişmez inancında bulan bir çatışma, dünya derdine düşene.
Zira öznede kaygı doğuran şey aslında başka biri olamamak değil kendisi olamamaktır.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Bir anlam taşıyan mezara bakan için yere ekilen tohumun bitmesi.
İnsan mekansızlık aleminde kelimenin özünü arıyor duada.
Sabırlı olmak inançlı olmaktır.
Varlığı oldukça rahat bir sığınağın varlığıydı.
İç huzur ve erdemli bir ses değerbilmez umutların suya düşmesiyle önceden belirlenmiş bir çöküşün ayak sesleri.
Bir kez vicdanıyla hesaplaşmanız için önemli noktaları vardır.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Biz insan bizdeki bize karşı olduk.
Ama tembellikten ya da sevgisizlikten değil.
Olayları diğer insanların göremediği bir biçimde gördüğümü düşünmüyorum.
Sadece onlar bakacak ya da dikkat edecek sabra sahip değiller, o kadar.
İnsan niçin var oldu, var olmasa olmaz mıydı?..
Hayat kısa gibi yarım nefes, sevgiden b/aşka bir şey ekme!..
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

İnsan var olmak için nereden geldi?..
Ve insan, var olduktan sonra nereye gidecek?..
Dünyaya bağlanmış ruhumuzun sırrını göremediğimizden.
Biz bize kendimize uygun bir ifade aracı olarak dünyalık putlar, sevginin niteliğinde.
Ruhumuzun dünyaya direnmesini sağlamaya için çalışmak zorunda gönül şems vakti.
Ve dahası!..
İnsanı tarif etmek bana bırakılsaydı ben onu unuttuğunu unutan varlık şekilinde tanımlardım.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Ve o vakitlerdeki duyguya yönelmiş bekler bir tatlı hüzünde sevgili.
Yetinmiyor direniyor ve gönülden çıkan sesin süresini de ölçüyor özlemler.
Bu, sevgiliyi anlayışta bir aşamadır.
Ve teheccüt vakti önceden belirlenmemiş bir ölçüde sevgiye farkına varmaya götürür sevgili.
İnsan karşılıksız sevmekle kendini ifade etme tarihçesinin akışını yeniler.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Suları, kuşları, meyveleri taklit ederek anlayışını parçalayan sözcükler gül bahçesi oluyor.
Ve insan olma bilincinin tartışılmaz işaretidir insan.
Serüveni, mücadeleler, hayal kırıklıkları ve direnişler içindeki umutlar.
İşte bu arayışın tam ortasında sevgi.
Neyin zor olduğunu sorana: Deliler Şeyhi neyin kolay olduğunu sorana!..
Başkasına akıl vermek dedi.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Çünkü o, beklenmeyen, tek başına kalmış.
Ve tekrar edilemez bir mutluluk ilk yazılan şiir gibi.
Bir kadının en güzel yaşı karşılıksız sevdiğinde başlar.
Nezaketi en iyi makyaj olduğunda aşka koşar.
B/aşka bir yoldan yürüyen, ilk şiirdeki zor olan altı çizilmiş kelime gibi güzeldir.
Hiçbirimiz hayatımızda meydana gelen olayların sebebini gerçekten bilemeyiz.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Ama yaşamak alçak gönüllülük ister.
O insanlarla kalıyorum.
Benim olma şeklimi seven.
Hatalarımı kabul edenlerle.
Beni eleştirenlerle.
Ama daha iyi olmama yardımcı oluyorlar.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Hayat bir şiire dönüştüğünde ve kelimeler sustuğunda bir kabir başında.
Herkes bir yarıştadır!..
Kimi makam ve mevki kapma yarışında.
Kimi daha çok para kazanma yarışında.
Kimi şampiyonluk yarışında.
Kimi güç ve başarı yarışında.
Kimi yakışıklılık/güzellik yarışında.
Müminler neyin yarışındadır?..
Siz hayır işlerinde yarışın. Bakara-148)
Asla başlangıçlar ve bitişler olmadığını anlarsın.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.

Bir şey mekana gelmezse, insana da gelmez.
Her şey bir andı.
Ağlamak istediğimde birdenbire beni tekrar güldürmek için ortaya çıkıyorlar.
Ruhumu mutlulukla dolduran onlardır.
Çünkü yaşam bir gizemdir.
Her şey kendi zamanı gelince gözler önünde serilecektir.
Sonra merak ettim kendimi.
Bak hayat ne kadar güzel hiç beklemediğin anda şaşırtıyor seni.
(Y.ed - #BizBuDünyayaNiçinGeldikAlbümü)