Mazlumların yurdunda kopar kızıl kıyamet
Bosna’da-Çeçenya’da, Filistin’de-Irak’ta
İhtiyaç duyuldukça nerde kalır merhamet,
Hür dünyanın kalbine niçin böyle ırakta…
Kaç zamandır havada kurşunlar uçuşmakta
Çıkarsan pillerini zaman durur mu dersin,
Çalar saat duvarda, zamanını çalıyor.
Sermayen nedir nefsim, hayatı cepten yersin,
Büyük Melek kapıyı “dönmem” diye çalıyor.
Tâlip olduğun yolun çileye varsa ucu,
Yokluğun buralarda hayatlarda buhranlık
Suçun sabit görüldü, ayağa kalk insanlık!
(İstanbul, Şevval 1427 / Kasım 2006)
Düşerken yaprakları takvimin birer birer,
Suya hasret günlerle veda eyledi son ay.
Saklı bulutlarına damıtsın yaşı gözler
Biz mücrim kullarını affet ne olur Yâ Hay.
(İstanbul, Muharrem 1428 / Ocak 2007)
Bak evladım vahşiye işte o ta kendisi
Utanmadan sorgular İslamın hukukunu
Mağarada yaşarken bugünün efendisi(!)
Efendim kuşanmıştı medeniyet ufkunu
…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!