Ne zaman hüzün çökse içime
Şiirler yazarım
ve ne zaman şiir yazsam
hüzün çöker içime
ve biliyor musun
sonbahar gelince
Dün Ankara'ya yagmur yağdı..
Evvelki gece ve bir önceki gece
Şemsiyemi almıyordum hanidir..
Bir anda geldi...apansız..
Kaldırımdan yürüyordum..
Hissetmedim önce..
küçükken ateş yakardım tepenin yamacında
çalı çırpı toplar,
içimi ısıtırdım
kaybolurdu bir anda korkularım
ve üstüme sinen is kokularıydı annemin korkuları
Soluk bir akşam vakti
Bekliyordum ilk yıldızın parlamasını Ankara'da
Hafiften yağmur yağıyordu
Elinde şemsiyesi küçük bir kız yürüyordu kaldırım kenarında
Sonra uzaktan bir ambulans sesi duyuldu
Sonlanırken belki bir yerlerde hayatlar
okyanus gibi olmalı yüreğin
ama, çocuk gibi olmalı
şiir gemileri uğramalı limanlarına sadece
ve yükleri sadece şiir kitapları olmalı
okyanus gibi olmalı yüreğin
Sessizdi istasyon,
Hiç olmadığı kadar
Olmasa uzaktaki işçinin çekiç sesleri
Bir tren geldi istasyona
Bozuldu sessizlik
Apar topar birileri inerken, birileri bindi apar topar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!