Gençlikten Gençliğe Şiiri - Görkem Tiryaki

İnsan neden bilmediğini bilir derdim hep
Sorum sadece kendime ve dört duvaraydı
Gençlik adı ile yanmıştım daha gençken
Lakin korlaşmamış bir ateşti fikirlerim
Yakardı değdiğini işte bu yüzden

Daha erkendi belki hayatı çözmek için
Fakat hayat hayati bir şekilde hayatıma kastederken
Ben elleri bağlı arkadan gözü yaşlı olamazdım
Bir şeyler gelmezdi elden işte akıl denen şeyin sebebi budur bilhassa neden

Daha yaşıma ve akan deli kanıma ver hatamı derdim
Fakat hata kanda olmaz bilirdim kızarıktı yüzüm bu yüzden
Cebimde kırk yılın en hızlı kitabı lakin aklım boş raflar
Laflarla dolu dilim ama bir dilsizden beterdi halim

Saçma düşüncelerin kirli pencerelerinden
Temiz gözlerle bakmak bir bezekari (suçluluk) hissiyatıydı
Açtığım yeni pencereler temiz ve bir o kadar eski raflardaki tarihin enlerinden yazılmış cümlelerdi
Aklım takibat olmuştu artık bilinçsizliğimin bilgesine
Genç olmaktı suçum yahut eserler adı altındaki gerçekleri görmemek
İşte bu yüzdendir kirli pencereleri dahada kirli gözlerle gözetleyip boş kelimelerin hezimetine uğramam
Anladım artık neden, nedenlerin nedeni olduğumu
Meğer bildiklerim çöldeki bir kumken bildiklerimde bilinmediğinden doğru
Her ne kadar çaba nafile alaborayken

Fikirlerimin ilme zikredişiydi gençliğimin son evresi
Artık ilmi gözlerle bakardım ilimsizliğe bile
Bilirdim bende olmayanın olduğu bir şey var
Bulup tartmaktı eşitsiz bir terazide bilgiliğimin cahilliğini

Dinimin bile ilk emri okuyken
Ben okumayıp dinime ihanet ediyorken
Gençliğimin adını kirlettim çünkü yoktu başka bahanem
Şimdi bahanelerin arkasına sığınmak değildir bahanelere çare üretmektir gayem
Yıllardır yapılan hataları şimdi ilmin irfanı ile okurken
Gençliğin bir mücevher olduğunu öğrendim gençlik elden gitmişken

Şiirimin asıl ziyareti budur genç arkadaşım
Kulakların duyar lakin duymaktır akıldan
Gençlikte anlamı anlamsız gelen birçok anlam şimdi anlamlı gerçeklerler olacak daha sen anlamadan

Mesajım budur sana

Öğren ki akli ve nakli ilimleri asab-ı ilimden
Açlık ve susuzluk beter değildir adem-i ilimden
Mütehammil değil bu yaştaki ilmin ilimsizlerden
Lakin bilmek hiç bilmemekten üstündür
40 bin asır geçse de üstünden.