evet itiraf etmeliyim ki
yaşayamadık
onsekizli
yirmili yaşlarımızı
yaşayamadık adam gibi
bilimi aradığımız
felsefeye sarıldığımız
seksenli yılları
ülkemizi kasıp kavuran
şiddetin azgın sarmalında
ne duygularıımızı
ne sevdalarımızı
ne tutkularımızı
ne de hobilerimizi
özgür bırakabildik
öyle ki
küçücük, yüksek pencerelerden
güneşin doğuşunu
ve gün batımını izleyemeden
papatya dahi göremeden
gökteki yıldızları sayamadan
işkencehanelerin
tam gün mesai yaptığı
cehennemi andıran
yakamozlu gecelerde
tıpkı bu günkü gibi
tutsaklık kaygılı
kan ve barut kokulu
yassak kardeşimli
namlunun ucundaki
o zalim günlerde
sıkışan yüreğimizle
Nisan 2020
Kayıt Tarihi : 15.4.2020 16:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!