Gençlik Yıllarım Şiiri - İsmail Altun

Duvarlara ismini kazıdım tırnaklarımla
Ağladım her gece yalnızlılığıma
Göz yaşlarımda sen vardın akarken dudaklarıma
Sen gençlik yıllarımsın

Feda olsun sana bir değil bin ömür
Kararsada kabin misali kömür
Benden sana kalan bin özür
Sen gençlik yıllarımsın

Gözlerim buğulandı sisli bir cam gibi
Gönlüm garip kaldı kanadı kırık bir kuş gibi
Yalnızım kendi dünyamda terk edilenler gibi
Sen gençlik yıllarımsın

Sigaramdan derin bir nefes çekiyorum
Sonra senin hayalin çıkıyor
İçime öyle bir girmişsinki yakıyor
Sen gençlik yıllarımsın

Kızıl ırmak akar gider çağlar
Bedenimdeki kanda sevgin akar
Gözlerim hep yollarına bakar
Sen gençlik yıllarımsın

Bir değil bin türküde ismin var
Benim gönlümde sevginin yeri var
Ağlayan her günümde haylin var
Sen gençlik yıllarımsın

Yağmur yağar elbisem ıslanır
Gözlerim ağlar kalbim ıslanır
Bütün bedenim sevginle kaplanır
Sen gençlik yıllarımsın

Bie çocuk nasıl özlerse anne sevgisini
Bende özledim sevgilim seni
Dön bitsin artık inanki seviyorum seni
Sen gençlik yıllarımsın

Güzel geçen tatlı bir gün gibi
Mutluluklar yaşatır insanı inanki
Terk edip gitmeyle ne kazandın sanki
Sen gençlik yıllarımsın

Seni arıyorum her gece
Bitmez biliyorum bu işkence
Zararı yok çekerim ömrümce
Sen gençlik yıllarımsın

Şimdi tozlanan anılar arasında
Sende varsın gizemli dünyasında
Ayrılıp gitsende oradasın orada
Sen gençlik yıllarımsın