Gençlik-Saklanmış Eski Tanrılar

GENÇLİK

Delirtir
kendini arzular
devinip içinde sevgi.
Bir gülücükle nokta koyarsın
yüreğinin sesine.
Bir buseye fethedersin
içindeki kaleleri.
Sevginin
engelli parkurunda koşup
suskunluğunuza karışıverir
bir tedirginlik.
Bereketli umutlar ekersiniz
düşlerinize.
Göz yaşlarınıza
sevgiler üşüşür
bakışlarınıza suskunluğunuz.
Yürekleriniz karanfil tarlası yüklü
dokunup hissetmek birde.
Habersiz birikiverir içinizde
geleceğe çığlıklar.
ama siz gene de
ekinler içinde
kırmızı gelinciksiniz

SAKLANMIŞ ESKİ TANRILAR

Bir hayatla özdeşleşen aydınlıkla
bir hayatla bütünleşen karanlığa ne denir.
Yok çaresi bilirim
Ne hayatın ölüme
ne ışığın karanlığa.
Tüm doğayı hapsedip fotoğraf karesine
yavaşlatılmış çekimle
dört mevsim yaşanır.
işte ben oraya gidiyorum
neresi çıkıyorsa şansıma

Selçuk bir müze kenti,
Ayrı bir tarih yaşanır hisarda
insan ötesi sabrın emeği olan
Aheste bir yürüyüşte çevrende
kendini saklıyor eskiden kalma ne varsa.
Dar sokaklara doygun gözler
duvarlar saklanmış yamalı
ardında insanları bu eski şehrin
bu alçak gönüllülük bu tevekkül bu inanç
acıları sağaltıyor nasılsın demek.
Toprak kazanç kapısı
toprak yurt
Ruhuna huzur sinmiş
yorulmuş ilkel çarkta
çamura can veren eller
çanak çömlek
ve ufak çamurdan heykeller
bekliyor kurumayı.

Uzakta bir kadın
ayıklıyor çocuğunun bitini
Çıkıp kerevetine yaslanmış biri
ağzındaki sigarasına
çakıyor kibritini
Serdikleri yaygılar
dirençli yaşamaya

Tanrı idi güçleri
koruyucu heykellerden yaptıkları
oyuncaktı tanrılar
ve tanrılar
alaca karanlığa boyandılar

Şimdi saklanan duvarların ardında
avlusunda tapınak
korkup günahlarından
kesilen adakları paylaşıyordu birileri
Hiç bir şey dilemeden mum yakıp saygı sunan
arıyordu karanlığın ucundaki ışık damlalarını
ne entelektüeldi ne bohem
kuru taş basamağa yüz süren inananlar
beyninin kıvrımlarında beliren söylencelerle
hep tanrı katına ulaşıyordu dua diye
eski bir avluda saklanmış
yamalı duvarlar arkasında.