Gençlik Parkı Şiiri - Burhan Gümüş

Gençlik Parkı

Sen benim.
Zira senin saçların simsiyah
yüzünde karanlık çizgiler yok
Omuzların dik
Gözlerinde hançer bakışlı.
Sen benim.
Bankta oturuyorsun
bende oturuyorum.
Yanında biri var. Duyuyorum adı Hülya’mı ney.
Hafif bir rüzgar esiyor saçlarını yalıyor.
Benimde hayalim var
Farketmiyeseniz diye çaktırmadan düşen yaprakları sayıyorum.
Kalkıyorsunuz
Bende kalkıyorum, dayanarak.
Elleriniz birbirine prangalı
başınız yerde suskun suskun
yürüyorsunuz.
Bende yürüyorum.
Belliydi ipil ipil kar yağıyor üşüyorum.
Köprüden geçiyorsunuz
bende geçiyorum, nefesim daralıyor.
Lüna parkın ışıkları da cıvıl cıvıl
Aile bahçesine giriyorsunuz
bende giriyorum.
Orkestra nirengi noktasında
çılgınca bir müzik
“Taksimde bir durak
Durakta bir kadirlak
Kadirlakta bir manyak
Twist yap abi dalgana bak
Twistegey
Abidik gubidik twist twist
Lap lap lubalaba twist twist
Twistegey”
eşliğinde dans ediyorsunuz
neşeyle çıkıyorsunuz
bende çıkıyorum, hicranla.
Az ötede canlı bir ses
Zeki Müren havuzbaşında
“İnleyen nağmeler ruhumu sardı
Bir rüya ki orda hep şarkılar vardı.”
Birden koşuyorsunuz, gülerek
bende koşuyorum, burnumum üstüne
Kalkamıyorum.
Bir telaş sarıyor beni
Hey durun! . Diyorum. Siz bensiniz
bensiz nereye gidiyorsunuz.
Gençlik parkı gözlerimde buğulanıyor.