Gençlik Parkı Şiiri - Rıfat Şensever

Hazan mevsimi,gölün suları sarı ve sessiz
Raks ediyor aynanda,ağaç gölgeleri yersiz.
Bulutlar seyrediyor,parça parça sinende,
Geçmişte ne tatlı,hatıralar bıraktın bende.

Hani rengarenk çiçeklerin,billuri suların
Düşün ki tekrar kavuşmak umudu yarın.
Ne yaralar açtı sinemde; sızladı içten derinden
Bekledim çok bekledim,dönen yok seferinden.

Siz baharınızdan, ben ise yuvamdan uzakta
Sizi mevsim,beni kader tutuyor bu tuzakta.
Güneş altın ışıklarla aksetti zerrelerinde,
Gelen gitti yapayalnız kaldım gurbet ilinde.

Akşam,kararan sular, mahzun ağaçlar,
Parmaklarımla taradım kırlaşan saçlar.
Siz gecenin karanlığına ben ise ye''ise
Gömüldük bütün ihtişamı ile hayat bu ise.

12.11.1966
Ankara