Biz de yürüdük,
Gençlik kaldırımlarından
Ve umutla baktık yarınlara.
Kırıldık, kırmadık;
Yorulduk, yormadık...
Farkına var ve duy;
Duy avazınla çıkan
Sözlerinin yankılarını
Ve dinle sinendeki şebeğin
Abuk, subuk lakırlarını!..
Göreceksin geçmişin siluetlerini,
Hışımla çıktığın o basamaklardan
Yavaş yavaş inerken,
Belleğindeki aynalardan...
İşte o zaman,
Evet, o zaman anlayacaksın
Gençliğinin hamlığını
Ve anlayacaksın,
İnsan olmanın adamlığını!..
Belki göremem yakını;
Fakat görüyorum,
Uzağı daha da net
Ve dönüver de şöyle bir bak,
Bak ta, neler yaptığını fark et!..
Şunu hiç, ama hiç unutma!
Bu da sana son sözüm olsun
Ve yüreğinin bir köşesinde,
Bir ömür kalacak izim olsun...
Nicesi canlar göçüp gittiler
Şu dünyanın üzerinden
Ve nicesi Şahin’ler uçup gittiler,
Sisli bulvarların gizlerinden...
15/ 02/ 2024
Kayıt Tarihi : 8.4.2024 20:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!